เมื่อเห็นว่าแม้แต่เจิ้งหยู่ก็ยังไม่ผ่านการทดสอบ พวกทหารจากกาแล็กซี่ตะวันตกเฉียงใต้ต่างก็ผิดหวัง

 

“แย่แล้วขนาดเจิ้งหยู่ยังไม่ผ่าน แล้วพวกเราจะเอาอะไรไปสู้กับทหารเสือบูลบลัด” ทหารหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆหานเซิ่นผิดหวัง

 

หลังจากนั้นเขาก็หันมามองหานเซิ่นและพูด “แล้วพี่ชายว่าไง? คุณคิดว่าพอจะผ่านได้ไหม? ตอนนี้คุณคือความหวังสุดท้ายของพวกเรา”

 

เมื่อได้ยินคำพูดของทหารหนุ่ม ทำให้ทหารคนอื่นๆที่นั่งอยู่ข้างๆต่างก็หันมามองหานเซิ่นกันหมดเพื่อรอฟังคำตอบ

 

ทหารส่วนใหญ่ทดสอบกันหมดแล้ว แต่ก็ไม่มีใครทำสำเร็จ เหลือเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังไม่ได้ทดสอบ เห็นได้ชัดว่าหานเซิ่นคือความหวังสุดท้ายที่จะกู้ชื่อให้พวกเขา

 

“ไม่มีปัญหา” หานเซิ่นตอบ

 

ในหมู่ทหารไม่จำเป็นต้องพูดถ่อมตัวอะไรทั้งนั้น ถ้าคุณเป็นทหารก็ควรจะทำให้เพื่อนๆเชื่อมั่น

 

แม้นี่จะไม่ใช่ในสนามรบ แต่มันก็เดิมพันด้วยเกียรติและศักดิ์ศรีของทหารในกาแล็กซี่ตะวันตกเฉียงใต้ ดังนั้นหานเซิ่นจะแสดงความลังเลหรือไม่มั่นใจไม่ได้

 

เมื่อได้ยินการสนทนาระหว่างหานเซิ่นกับทหารหนุ่ม เถี่ยอี๋ก็เบ้ปากอย่างดูถูก แต่เขาไม่ได้พูดอะไร

 

ในสายตาของเถี่ยอี๋ ทหารธรรมดาๆไม่สามารถเปรียบเทียบกับเขาได้ หน่วยพิเศษบลูบลัดถือเป็นหน่วยอันดับ 1 เป็นธรรมดาที่เขาจะไม่เห็นทหารธรรมดาอยู่ในสายตา

 

ก่อนที่เขาจะมาที่นี่ เขาได้ค้นหาข้อมูลของผู้ชิงตำแหน่งทั้ง 3 คนมาแล้ว หานเซิ่นที่เข้าไปทำงานบนแดฟเน่ได้เพราะเส้นสาย ไม่ได้อยู่ในสายตาของเขาด้วยซ้ำ

 

แม้ระดับความแข็งแกร่งของหานเซิ่นจะเหนือกว่าที่เขาคิดเอาไว้ แต่เถี่ยอี๋ก็ยังไม่คิดว่าหานเซิ่นจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้

 

การที่มีระดับความแข็งแกร่งสูงก็อาจจะเป็นเพราะเขาได้รับการสนับสนุนเนื้อในก็อตแซงชัวรี่เป็นจำนวนมาก ระดับความแข็งแกร่งอย่างเดียวบอกได้ยากว่าฝีมือของหานเซิ่นดีจริงๆหรือเปล่า

 

ส่วนการทดสอบสปริ้นท์ เถี่ยอี๋ไม่คิดว่าหานเซิ่นจะผ่านมันได้ ในการทดสอบสปริ้นท์ระดับ 10 กับแรงโน้มถ่วง 100 มันยากมากที่จะผ่านได้ด้วยระดับความแข็งแกร่งแถวๆ 100 ขนาดเจิ้งหยู่ยังไม่ผ่านเลย

 

ในการทดสอบระดับความแข็งแกร่ง หานเซิ่นเพิ่มขีดจำกัดตัวเองโดยใช้วิชาเข้าช่วย ทำให้เขาได้คะแนน 110 นั่นก็หมายความว่าระดับความแข็งแกร่งจริงๆของเขาก็น่าจะอยู่แถวๆ 100 เท่านั้น ซึ่งมันแย่ยิ่งกว่าเจิ้งหยู่ซะอีก มันจะเป็นไปได้หรอที่หานเซิ่นจะผ่านได้? ดังนั้นในสายตาของเถี่ยอี๋ หานเซิ่นอวดดีเกินไปที่บอกว่าไม่มีปัญหา

 

ที่หานเซิ่นพูดไปแบบนั้นก็เพราะเขาต้องการสร้างกำลังใจให้กับพวกเพื่อนๆทหาร เขาไม่ได้สนใจว่าเถี่ยอี๋จะมองเขาแย่ลงหรือเปล่า

 

ไม่นานก็ถึงตาของหานเซิ่น หานเซิ่นวิ่งเข้าไปในเครื่องทดสอบสปริ้นท์ แต่เขายังไม่รีบเริ่มการทดสอบ ตอนนี้หานเซิ่นทดสอบขยับร่างกายดู เพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะต้องใช้ความแข็งแกร่งระดับไหน

 

ระดับความแข็งแกร่งของเขาอยู่ประมาน 100 ด้วยแรงโน้มถ่วง 100 แค่เขาเข้าไปเดินข้างในก็เหนื่อยแล้ว เพื่อที่จะเร่งความเร็วให้ได้ เขาจะต้องอยู่ในสถานะโอเวอร์โหลด

 

เพื่อจะผ่านให้ได้ เขาต้องจัดระดับความแข็งแกร่งของตัวเองให้เหมาะสม ไม่งั้นถ้าใช้พลังมากเกินไป เขาก็อาจจะหมดแรงและล่วงลงมาก่อนก็ได้ ไม่ว่าเขาจะเชี่ยวชาญการทดสอบแบบนี้มากแค่ไหนก็ตาม

 

หลังจากที่หานเซิ่นวางแผน และจัดระดับความแข็งแกร่งที่เหมาะสมได้แล้ว เขาก็สูดลมหายใจเข้าลึก และเริ่มออกตัว ภายใต้สายตาของทุกๆคน

 

หลังจากเริ่มก้าวแรก หานเซิ่นก็คำนวณทุกอย่างไว้หมดแล้วว่าก้าวต่อๆไปเขาจะต้องทำยังไงบ้าง เพื่อที่จะได้ใช้พลังงานได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุด

 

เขาก้าวไปบนกำแพงที่ทำจากโลหะด้วยความเร็วสูง หัวใจของหานเซิ่นเต้นรัว และกระดูกของเขาส่งเสียงร้องออกมา

 

การเคลื่อนไหวของหานเซิ่นแตกต่างจากคนอื่นๆ และยังแตกต่างจากวิธีการผ่านแบบใช้พลังเข้าว่าอย่างเถี่ยอี๋ด้วย การเคลื่อนไหวของหานเซิ่นดูไหลลื่นมาก

 

มันไหลลื่นราวกับเปิดวิดีโอสาธิต มันทำให้รู้สึกว่าการเคลื่อนไหวของหานเซิ่นเหมือนกับถูกตั้งโปรแกรมมา แต่ละก้าวของเขาจะมีเหตุผลของมัน ไม่มีการเคลื่อนไหวที่สูญเปล่าเลย

 

“ยอดเยี่ยมมาก” ขณะกำลังดู ประธานของกาแล็กซี่ทางตะวันตกเฉียงใต้ก็พยักหน้าอย่างพอใจ

 

ด้วยอายุของหานเซิ่น มันน่าเหลือเชื่อมากที่เขาสามารถควบคุมร่างกายได้แม่นยำถึงขนาดนี้

 

ผู้เป็นเลิศหลายคนที่กำลังดูการแข่งขันครั้งนี้รู้สึกประหลาดใจ แม้แต่พวกเขายังรู้สึกว่ามันยากมากที่จะควบคุมร่างกายให้ได้แบบนั้น

 

มันอาจจะดูเหมือนกับว่ามันเหนือขีดจำกัดของมนุษย์ ระดับการควบคุมร่างกายของเขา มันเหมือนกับระดับ AI กระดูกแต่ละท่อน กล้ามเนื้อแต่ละมัดเคลื่อนไหวได้มีประสิทธิภาพที่สุด มันสมบูรณ์แบบมากๆ

 

เลขาเองก็รู้สึกเช่นเดียวกัน ตัวของเขาชุ่มไปด้วยเหงื่อ ตอนนี้ข้อมูลของเขายิ่งดูผิดพลาดหนักขึ้นไปอีก การสรุปผลของเขามันคนละเรื่องกับความเป็นจริงเลย ราวกับว่าเขาไม่สืบข้อมูลมาผิดคนยังไงยังงั้น

 

แม้พวกทหารธรรมดาๆจะไม่เข้าใจได้ละเอียดเหมือนกับพวกระดับสูง แต่พวกเขาก็รู้สึกตื่นเต้นและระทึกใจมากที่ได้ดูการเคลื่อนไหวของหานเซิ่น

 

เถี่ยอี๋ขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้แต่เขาก็ยังประหลาดใจกับฟอร์มของหานเซิ่น ความสามารถในการควบคุมร่างการของหานเซิ่นยอดเยี่ยมมาก แม้แต่เขาเองก็ทำแบบนั้นไม่ได้ แต่กระนั้นเถี่ยอี๋ก็ยังไม่คิดว่าหานเซิ่นจะสามารถผ่านไปได้ เขาคิดว่าหานเซิ่นจะต้องหมดแรงก่อนแน่ แค่มีพรสวรรค์และเทคนิคที่ดียังไม่พอ มันต้องมีความแข็งแกร่งด้วย

 

ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้าคนบางคนมีเงินอยู่ 1 ดอลลาร์ ไม่ว่าเขาจะใช้วิธีหรือเทคนิคการจัดสรรเงินยังไง เขาก็ไม่สามารถซื้ออาหารให้เพียงพอต่อการใช้ชีวิต 1 เดือนได้

 

เทคนิคเป็นตัวที่สามารถทำให้คนรีดความแข็งแกร่งของตัวเองออกมาใช้ได้มากที่สุด แต่ก่อนอื่นคุณก็จะต้องมีความแข็งแกร่งก่อน

 

หลังจากผ่านไปได้ครึ่งทาง หานเซิ่นก็ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ราวกับว่าเขากำลังกระโดดอยู่ในน้ำ แม้แต่ผมของเขาก็ยังเปียกโชก

 

ด้วยผิวหนังที่แดงผิดปรกติ อุณหภูมิร่างกายที่สูงขึ้นเรื่อยๆและกระดูกที่กำลังส่งเสียงร้อง หานเซิ่นรู้ว่าเขาอาจจะหมดสติได้ตลอดเวลา

 

ทหารและเจ้าหน้าที่ที่ดูการแข่งอยู่ส่งเสียงตะโกนเชียร์หานเซิ่นออกมาอย่างอดไม่ได้ ภายใต้สถานะโอเวอร์โหลด เขายังเหลืออีกครึ่งทางถึงจะผ่านได้ พวกเขากลัวว่าหานเซิ่นจะไปได้อีกไม่ไกล

 

แต่ตอนนี้หานเซิ่นไม่ได้คิดเหมือนกับพวกเขา แม้เขาจะใช้พลังงานในการวิ่งในสภาพแรงโน้มถ่วงมากกว่าที่เขาคิดเอาไว้ แต่ตราบใดที่เขาต้องการผ่านให้ได้ เขาก็จะสามารถผ่านได้

 

ถ้าวัดการที่การเพิ่มความอึดอย่างเดียว ไม่มีวิชาไหนอีกแล้วที่จะดีไปกว่ากายหยก เมื่อก่อนตอนที่หยางม่านลี่ต้องการทดสอบความอึดของเขา เธอก็ต้องช็อคมาแล้ว

 

แม้จะมีเหงื่อไหลออกมามาก แต่ตาของหานเซิ่นก็ยังสงบเยือกเย็น เขายังคงรักษาความเร็วของเขาเอาไว้ หานเซิ่นใช้วิชากายหยกแบบเงียบๆ ความเย็นแพร่กระจายไปยังทุกส่วนของร่างกาย ทำให้ระดับความร้อนภายในร่างกายของเขาลดลงมา แต่กระนั้นหานเซิ่นก็ยังรู้สึกเหนื่อยล้าอยู่ดี

 

แม้หานเซิ่นจะดูเหมือนกับว่าใช้ทุกอย่างที่มีหมดแล้ว แต่ไม่รู้ด้วยเหตุผลอะไร คนที่ดูอยู่ถึงได้รู้สึกมั่นใจว่าเขาผ่านไปได้แน่ๆ โดยดูจากสีหน้าของเขา

 

ตอนนี้ทุกๆคนเชื่อมั่นใจตัวหานเซิ่น พวกเขาเชื่อว่ายังไงหานเซิ่นก็ต้องไปถึงเส้นชัยได้อย่างแน่นอน

 

มันคือมนตร์เสน่ห์ในแบบของทหาร มันไม่สามารถอธิบายได้ ไม่มีอะไรมากนอกจากคำว่าเชื่อใจ