ด้านหน้าของฝูงเม่นมียักษ์ที่สวมชุดเกราะเหล็กสีดำ ซึ่งมีความสูงกว่า 9 ฟุตกำลังควบหมีตัวใหญ่ตรงเข้าใส่กองทัพของมนุษย์ มันถือโล่ขนาดใหญ่ด้วยมือข้างหนึ่ง ส่วนอีกข้างถือขวานที่มีคมทั้ง 2 ด้าน ไม่มีมนุษย์คนไหนที่มีพลังพอจะต่อต้านมันได้เลย

 

มนุษย์ที่ดูแล้วน่าจะแข็งแกร่งทีเดียว ระดับความแข็งแกร่งของเขาคงจะไม่ต่ำกว่า 100 เขาใช้ดาบยาวของเขาฟันไปที่ยักษ์ตัวนั้น แต่ทว่าการโจมตีของเขาก็ถูกโล่ของยักษ์ตัวนั้นป้องกันไว้ด้วยหมด

 

เมื่อมันอยู่บนหลังหมีขนาดใหญ่แล้ว ก็ไม่มีใครสามารถหยุดขวานของมันได้เลย

 

หานเซิ่นรู้สึกประหลาดใจ ดูเหมือนนี่จะเป็นเมืองสปิริตขุนนาง ดังนั้นยักษ์สูง 9 ฟุตก็น่าจะเป็นสปิริตขุนนาง ซึ่งระดับความแข็งแกร่งควรจะเท่าๆกับมอนสเตอร์กลายพันธ์

 

แต่กระนั้นดูเหมือนพลังป้องกันของชุดเกราะและโล่ของมันจะสูงมาก แม้แต่มนุษย์ที่มีระดับความแข็งแกร่งเกิน 100 ก็ยังไม่สามารถทลายโล่ได้

 

พวกเม่นยังคงปล่อยหนามใส่กองทัพของมนุษย์อย่างต่อเนื่อง ทำให้มนุษย์ไม่สามารถบุกเข้าไปในเมืองได้ ดูเหมือนพวกเขาจะไม่มีโอกาสเข้าไปทำลายสปิริตสโตนเลย

 

“เป็นสปิริตที่มีพลังป้องกันสูงจริงๆ ฉันจะพลาดไม่ได้” หานเซิ่นตื่นเต้นมาก เมื่อเขาเห็นสปิริตที่ทรงพลัง แถมยังมีทั้งโล่และเกราะ ทำให้พลังป้องกันของมันสูงมาก แม้มันจะเป็นแค่สปิริตขุนนาง แต่ถ้าวัดที่พลังป้องกันอย่างเดียว มันก็อาจจะสู่สีกับสปิริตขุนนางเลย

 

ถ้าเขาสามารถเอาสปิริตตัวนี้มาครองได้ มันจะง่ายขึ้นมาก เมื่อเขาต้องไปล่ามอนสเตอร์ที่มีความอันตราย เพราะเขาจะสามารถให้มันเข้าไปรับการโจมตีแทนเขาได้

 

หานเซิ่นเรียกชุดเกราะสีทองออกมา และเขาก็เดินตรงไปที่เมืองสปิริตทันที เขาไม่ได้ต้องการเข้าไปสู้กับสปิริต เป้าหมายของเขาคือการเข้าไปเอาสปิรตสโตนออกมาให้ไวที่สุด

 

ตอนนี้กองทัพของฝ่ายมนุษย์ได้รับความเสียหายอย่างหนัก ขณะที่พวกเขากำลังลังเลอยู่ว่าจะถอยหรือจะสู้ต่อไปดี อยู่ๆพวกเขาก็เห็นคนสวมชุดเกราะทองวิ่งเข้าไปในเมืองสปิริตด้วยความเร็วที่สูงมาก

 

ฝูงเม่นแตกตื่นทันที พวกมันรีบปล่อยหนามไปใส่คนที่สวมชุดเกราะสีทอง หนามจำนวนมากบินตรงไปที่เขาราวกับห่าฝน

 

แค่มองดู คนจำนวนมากก็รู้สึกเจ็บปวดแทนเขาแล้ว พวกเขาเองก็ถูกหนามแทงเข้าไปหลายครั้ง ทำให้พวกเขารู้ดีว่าหนามพวกนั้นมันร้ายกาจแค่ไหน แม้แต่ชุดเกราะระดับกลายพันธ์ก็ยังไม่สามารถป้องกันมันได้แบบ 100%

 

มีหนามอย่างน้อยๆก็ 1000 อันพุ่งตรงไปที่คนที่สวมชุดเกราะสีทอง แต่ทว่าคนที่สวมชุดเกราะสีทองก็ยังไม่หยุด เขายังคงวิ่งเข้าใส่หนามพวกนั้น หนามจำนวนมากปะทะกับชุดเกราะของเขา ทำให้เกิดเสียงดังอย่างต่อเนื่อง ซึ่งหนามทุกอันที่ปะทะกับชุดเกราะจะเด้งออกไปไม่ก็หัก คนที่สวมชุดเกราะสีทองดูจะไม่เป็นอะไรเลย เขายังคงวิ่งตรงเข้าไปในเมืองสปิริตด้วยความเร็วสูง

 

คนสวมชุดเกราะสีทองวิ่งเข้าไปยังจุดที่พวกเม่นตั้งแถวป้องกันอยู่ ขณะที่เขาเคลื่อนที่ เขาก็ฆ่าพวกเม่นไปหลายตัว

 

ตอนนี้พวกเม่นที่ทำหน้าที่ป้องกันประตูเมืองตกอยู่ในความโกลาหล ส่วนคนที่สวมชุดเกราะสีทองก็ฝ่าเข้าไปในเมืองเรียบร้อยแล้ว

 

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ในตอนที่คนที่สวมชุดเกราะสีทองหายเข้าไปในเมือง มนุษย์คนอื่นๆก็เริ่มตระหนักว่ามันเกิดอะไรขึ้น หลังจากที่พวกเม่นมันตกอยู่ในความโกลาหล พวกเขาก็รีบพุ่งเข้าใส่พวกมันด้วยกำลังทั้งหมดที่มี

 

หลังจากที่เห็นคนสวมชุดเกราะสิ่งทองวิ่งหายเข้าไปในเมือง สปิริตขุนนางก็รีบควบหมีตามเข้าไปทันที หลังจากที่สปิริตเข้าไปในเมืองแล้ว พวกเม่นก็ดูไร้ระเบียบมาก ไม่นานมนุษย์ก็ฝ่าแนวป้องกันเข้าเมืองไปได้

 

เมื่อเข้าไปในเมือง พวกเขาก็เห็นซากศพของมอนสเตอร์นอนตายเกลื่อน คนสวมชุดเกราะทองวิ่งเข้าไปในเมืองโดยไม่หยุดพัก แม้แต่ฝูงของมอนสเตอร์ก็ไม่สามารถหยุดเขาได้ ถึงจะไม่ได้ใช้อาวุธ เขาก็สามารถฆ่ามอนสเตอร์ทุกตัวที่มาขวางหน้าเขาได้ ไม่นานเขาก็เข้าไปถึงห้องโถง

 

สปิริตขุนนางไล่ตามคนสวมชุดเกราะสีทองไปอย่างบ้าคลั่ง แต่ดูเหมือนจะสายเกินไปแล้ว เมื่อสปิริตมาถึงห้องโถง คนสวมชุดเกราะสีทองก็เดินออกมาจากห้องโถงเรียบร้อยแล้ว พร้อมกับสปิริตสโตนในมือ

 

เมื่อสปิริตเดินเข้าไปหาคนสวมชุดเกราะสีทอง มันกับไม่ได้โจมตีคนคนนั้นเหมือนกับที่ทุกคนคิดเอาไว้ มันคุกเข่าลงต่อหน้าเขา ซึ่งมันทำให้ทุกคนประหลาดใจมาก

 

“โล่คลั่งขอมอบวิญญาณอันบริสุทธิ์ให้กับนายท่าน และจะติดตามนายท่านจวบจนวาระสุดท้ายของชีวิต”

 

ทุกคนตกตะลึง เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น มันยากมากที่สปิริตจะมอบความภักดีให้กับมนุษย์ ที่สำคัญการจะให้มันภักดี มนุษย์ก็ต้องเอาชนะมันให้ได้ก่อน

 

แต่คนที่สวมชุดเกราะทองยังไม่ได้สู้กับสปิริตเลยด้วยซ้ำ แต่สปิริตกับมอบความภักดีให้แล้ว โอกาสแบบนี้มันน้อยยิ่งกว่า 1 ใน 10000

 

เมื่อเห็นคนที่สวมชุดเกราะทองเอาสปิริตสโตนวางบนหัวของสปิริตขุนนาง พวกเขาก็แทบจะลืมตาไม่ขึ้น เนื่องจากแสงสว่างมาก ไม่นานทั้งสปิริตสโตนและสปิริตขุนนางก็หายไป เห็นได้ชัดว่ามันเข้าไปอยู่ในจิตของเจ้านายมันแล้ว

 

หลังจากที่สปิริตหายไปแล้ว มอนสเตอร์ภายในเมืองก็โกลาหลทันที หมีตัวใหญ่ที่เป็นพานหะของสปิรตคำรามออกมา และก็พุ่งเข้าใส่คนที่สวมชุดเกราะสีทอง แต่ทว่าคนสวมชุดเกราะสีทองกับไม่คิดที่จะหลบมันเลย

 

เมื่อหมีมาถึงหน้าของเขา หมัดที่ห่อหุ้มด้วยชุดเกราะสีทองก็ชกเข้าที่หน้าของหมี

 

เมื่อเผชิญหน้ากับหมีที่ตัวใหญ่เหมือนกับรถถัง คนสวมชุดเกราะสีทองกับชกมันแบบชิวๆ หลังจากถูกชกก็มีเลือดไหลออกมาจากใบหน้าของมัน และมันก็ล้มลงนอนต่อหน้าคนสวมชุดเกราะสีทองทันที

 

“แข็งแกร่งมาก เขาแข็งแกร่งเกินไปแล้ว..” ทุกคนอ้าปากค้าง ในตอนที่พวกเขาสู้กันอยู่ข้างนอก พวกเขาได้เห็นความแข็งแกร่งของหมีตัวนั้นแล้ว ถึงจะเป็นผู้วิวัฒนาการที่มีระดับความแข็งแกร่งสูงกว่า 100 ก็ยังสู้กับมันลำบาก แต่คนที่สวมชุดเกราะสีทองกับฆ่ามันด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

 

“ดอลลาร์ เขาต้องเป็นดอลลาร์แน่ๆ ดอลลาร์อยู่ในกลุ่มของพวกเขาด้วยงั้นหรอ?” อยู่ๆก็มีใครบางคนตระโกนขึ้นมาทันที ซึ่งทำให้คนอื่นๆช็อค

 

“ใช่แน่นอน ชุดเกราะสีทอง ความแข็งแกร่งระดับนั้นจะเป็นใครไปได้อีกถ้าไม่ใช่ดอลลาร์?”

“บ้าเอ้ย! ดอลลาร์มาปรากฏตัวที่นี่หรอเนี่ย”

“ดอลลาร์ไร้เทียมทานจริงๆ แม้แต่ในก็อตเเซงชัววรี่เขต 2”

“ดอลลาร์ ฉันรักคุณ”

“ถ้ามีดอลลาร์อยู่ที่นี่ พวกเขาก็ไม่ต้องกลัวมอนสเตอร์ตัวไหนแล้ว”

“หมัดนั้นสุดยอดไปเลย”

…

 

หานเซิ่นไม่คิดจะอยู่ที่นี่ต่อ หลังจากล้มหมีได้แล้ว เขาก็หนีออกจากเมืองทันที ยังไงสิ่งที่เขาทำมันก็เหมือนการมาขโมยสปิริต ทำให้เขาคิดว่าควรจะรีบหนีไปดีกว่า