หานเซิ่นที่กำลังล่วงลงมาจากอากาศ แต่เขากลับสามารถกระโดดขึ้นไปอีกครั้ง ราวกับเขาเหยียบบันไดที่มองไม่เห็น เขาสลัดการติดตามทั้งหมด และพุ่งตรงไปหาแบล็คก็อต

 

ทุกคนอึ้ง ความสามารถในการเหยียบอากาศสำหรับคนปรกติธรรมดาแล้วมันเป็นเรื่องที่เหนือธรรมชาติ พวกเขาแทบไม่อยากจะเชื่อตาตัวเอง

 

เหยียบเมฆาของตระกูลเฉิน ถึงมันจะไม่ได้มีประสิทธิภาพเท่ากับเซเว่นทวิสต์ที่สามารถเหยียบอากาศได้ถึง 7 ครั้ง แต่แค่ครั้งเดียวมันก็เพียงพอที่จะทำให้หานเซิ่นไปถึงตัวแบล็คก็อตได้

 

เเบล็คก็อตยืนตัวแข็งทื่อ เมื่อเห็นหานเซิ่นพุ่งเข้ามา เขารู้ว่ามันสายเกินไปแล้วที่จะหนี เขายังคงส่งเสียงตะโกนเหมือนกับลิงป่า

 

“ฆ่ามัน!” แบล็คก็อตกรีดร้องออกมา ดาบยาวของเขาหายไปในอากาศด้วยความเร็วแสง จากนั้นมันก็ไปปรากฏอีกทีบริเวณใบหน้าของหานเซิ่น

 

เขาใช้มีดทอร์นาโดได้อย่างเฉียบขาด ถึงเขาจะยังรู้สึกตื่นตระหนกอยู่ก็ตาม พลังที่เขาใส่ไปในการโจมตีครั้งนี้สูงอย่างไม่น่าเชื่อ ดาบของเขาเคลื่อนที่ด้วยความเร็วที่สูงเกินกว่าที่ตาของมนุษย์จะมองเห็น

 

หลังจากที่เห็นว่าดาบของเขาปรากฏใกล้ใบหน้าของหานเซิ่น อยู่ๆแขนของเขาก็ชาไปในทันที มันทำให้เขาแทบจะถือดาบไม่ได้อีกต่อ ในเวลาเดียวกันเขาก็เห็นเลือดจำนวนมากพุ่งออกมา เส้นผมสีทองของหานเซิ่นที่ถูกตัดขาดปลิวไสวในอากาศ

 

หานเซิ่นใช้หมัดป้องกันดาบของแบล็คก็อต แต่แทบจะไม่มีใครดูทันเลยเนื่องจากทุกอย่างมันเกินขึ้นเร็วมาก ในเวลาเดียวกันมืออีกข้างที่คมเหมือนกับมีดของหานเซิ่นก็ฟันไปที่คอของเเบล็คก็อต

 

แบล็คก็อตต้องการจะโจมตีอีกครั้ง แต่ร่างกายของเขาไม่ยอมขยับตาม ไม่เพียงแค่นั้นเขายังสังเกตเห็นว่าภาพที่เขามองเห็นมันเริ่มเบลอๆแล้ว

 

ใบหน้าของหานเซิ่นเหมือนกับว่าอยู่ไกลออกไป แบล็คก็อตรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังบินอยู่ในอากาศ

 

มันแปลกมากสำหรับแบล็คก็อต เพราะตอนนี้เขามองเห็นร่างกายที่คุ้นเคยในชุดเกราะสีดำกำลังนั่งอยู่บนหลังหมาป่า แต่ไม่มีหัว มีเลือดพุ่งออกมาจากคอราวกับน้ำพุ่ง

เเบล็คก็อตช็อค ตาของเขาเบิกกว้างจนแทบจะหลุดออกจากเบ้า

 

ทั่วทั้งสนามรบเงียบกริบ สายตาทุกคนกำลังจ้องมองหัวที่กำลังล่วงลงมาบนพื้น พวกเขาช็อคมาก ไม่มีใครอยากจะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น

 

ผู้ครองเมืองแบล็คก็อต ชายที่แข็งแกร่งที่สุดในทุ่งน้ำแข็ง นักสู้ที่เป็นเจ้าของวิชามีดปีศาจล่องหน

หัวของเขาถูกตัดด้วยฝ่ามือของคนคนเดียว ท่ามกลางกองทัพของเขาเอง ทุกคนเบิกตากว้าง ตัวของพวกเขาเหมือนกับถูกแช่แข็ง ทุกคนมองไปที่ชายหนุ่มผมบลอนด์ที่ดูเหมือนกับเทพพระเจ้าเป็นสายตาเดียว

 

การบุกเดี่ยวเข้าไปฆ่าแบล็คก็อตท่ามกลางนักรบที่คุ้มกันนับ 100 อย่างง่ายดาย แค่นี้มันก็เพียงพอที่จะมอบความกลัวให้กับคนอื่นๆ ตอนนี้หานเซิ่นดูเหมือนกับเทพไม่ก็ปีศาจ พวกเขาหมดหนทางสู้

 

“บ้า..น่าา” จูถิงอ้าปากกว้างจนพอจะยัดไข่ไก่เข้าไปได้ทั้งฟอง

 

ผู้วิวัฒนาการที่มีระดับความแข็งแกร่งเกิน 100 6 คนและผู้วิวัฒนาการที่ระดับความแข็งแกร่งเกิน 60 อีก 237 คนไม่มีใครหยุดหานเซิ่นได้เลย ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถต่อต้านอะไรได้ พวกเขาค่อยๆถูกตัดหัวไปทีละคนทีละคนด้วยมือเปล่าๆ หัวนับ 100 ร่วงเกลื่อนพื้นไปหมด ไม่มีใครอยากเชื่อสิ่งที่พวกเขาเห็นอยู่ตอนนี้

 

ใบหน้าของหยางม่านลี่แดงด้วยความช็อคและตื่นเต้น หัวใจของเธอเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ แม้แต่เธอที่เห็นพัฒนาการของหานเซิ่นมาตลอด ก็ยังไม่อยากเชื่อว่าเขาจะฆ่าแบล็คก็อตได้ ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังแบบนี้ ถึงจะต้องเจอกับค่ายกล แต่มันก็ไร้ความหมายต่อเขา แค่กวัดแกว่งมือเปล่าๆเขาก็สามารถตัดหัวของคนเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย

 

“เป็นพลังที่มหัศจรรย์จริงๆ ตอนนี้ก็รู้กันชัดๆแล้วว่าเขาคือทาญาติของหานจิงจือแน่นอน” ลุงชิงพึมพำ

 

พวกคนที่ต้องการจะเปิดประตูตอนแรกต่างก็ช็อค บางคนถึงกับเข่าทรุด พวกเขาไม่อยากเชื่อว่าหานเซิ่นจะสามารถลุยเดี่ยวเข้าไปฆ่าแม่ทัพของศัตรูได้อย่างง่ายดาย ทุกอย่างมันเกิดขึ้นใน 2-3 นาทีเท่านั้น

 

ตอนนี้พวกเขาหน้าซีด และมีเหงื่อไหลออกมา ถ้าหานเซิ่นกลับเข้าเมืองมาเมื่อไหร่ และถ้าหานเซิ่นรู้ว่าพวกเขาทำอะไรลงไป พวกเขาก็อาจจะหัวหลุดจากบ่าได้ง่ายๆ

 

หลายคนหันหลังและวิ่งหนีตรงไปที่เครื่องเทเลพอร์ต เพราะตอนนี้หานเซิ่นกำลังไล่ตัดหัวคนอื่นๆที่อยู่นอกเมือง จนเหมือนกับเป็นแค่เกมเท่านั้น แล้วพวกเขาจะเหลืออะไรถ้าหานเซิ่นกลับมา

 

คนจำนวนมากแย่งกันเข้าเครื่องเทเลพอร์ต มันเป็นภาพที่เหมือนกับฝูงควายอพยพ พวกเขาพยายามแย่งกันเข้าเครื่องเทเลพอร์ตด้วยความสิ้นหวัง

 

มันคงจะต้องใช้เวลาอีกนานกว่าที่พวกเขาจะกล้าโผล่หน้ากลับมาที่เมืองอีกครั้ง และไม่ต้องสงสัยเลยว่าคงไม่มีใครกล้าหือกับหานเซิ่นอีกแน่นอน

 

ที่นอกเมืองผู้วิวัฒนาการที่มีระดับความแข็งแกร่งเกิน 100 ทั้ง 6 คนยืนแข็งทื่อ พวกเขาเคยเห็นคนที่แข็งแกร่งมามาก แต่พวกเขายังไม่เคยเห็นปีศาจแบบนี้มาก่อน

 

หัวใจของพวกเขาแทบจะหยุดเต้น พวกเขาเลิกคิดที่จะสู้แล้ว พวกเขาทำตามคำสั่งของแบล็คก็อตเพียงเพราะพวกเขาหวังจะอยู่สุขสบายที่ก็อตเเซงชัวรี่ พวกเขายังไม่อยากจะตาย

 

ในเมื่อหัวหน้าของเขาหัวขาดไปแล้ว มันก็ไม่มีแรงจูงใจหรือเหตุผลที่จะต้องสู้อีกต่อไป ในหัวของพวกเขาเอาแต่คิดถึงภาพที่หานเซิ่นหลบการโจมตีของพวกเขาได้ทั้งหมดและเข้าไปฆ่าแบล็คก็อต มันเป็นภาพที่ฝังอยู่ในใจของพวกเขา

 

ตอนนี้พวกเขาทั้ง 6 คนวางอาวุธและอยู่นิ่งๆ คนอื่นๆที่เหลือเองก็หยุดนิ่งเช่นกัน พวกเขาไม่มีใจจะต่อสู้อีกต่อไป

 

“หานเซิ่น ที่พวกเราทำไปก็เพราะพวกเราทำตามคำสั่งของเเบล็คก็อต”

ผู้วิวัฒนาการคนหนึ่งพูด ท่ามกลางความเงียบสงัด “พวกเราทำตามความต้องการส่วนตัวของเขา นี่มันไม่ใช่ความตั้งใจจริงๆของพวกเรา พวกเราไม่เคยมีเรื่องขัดแย้งหรือบาดหมางอะไรกับนาย ตอนนี้แบล็คก็อตก็ตายไปแล้ว สู้ต่อไปก็ไม่มีความหมายอะไร พวกเราจะสงบศึกกันดีไหม?”

 

“ใครก็ตามที่คิดมาโจมตีเมืองของฉันก็คือศัตรู ฉันจะทำยังไงกับศัตรูมันก็เรื่องของฉัน” หานเซิ่นพูดอย่างเยือกเย็น

 

“ถ้าพวกเราสู้ตายเพื่อดิ้นร่นเอาชีวิตรอดกันจริงๆ นายก็ต้องเหนื่อยอีกมาก”

ผู้วิวัฒนาการอีกคนพูดขึ้นมาด้วยเสียงสั่นๆ เห็นได้ชัดว่าจริงๆแล้วเขาอยากจะหนีมากกว่าที่จะสู้ตายกับหานเซิ่น

 

“ไหนๆพวกนายก็มาอยู่ที่นี่แล้ว พวกนายก็ต้องเลือกแล้วว่าจะสู้ตายกับฉันจนกว่าจะเหลือคนสุดท้ายหรือว่าจะยอมมาติดตามฉัน พวกนายจะต้องตามฉันกลับไปยึดเมืองแบล็คก็อต ซึ่งนี่ก็เท่ากับว่าพวกนายทุกคนจะต้องมาเป็นทหารของเมืองเทพธิดา” หานเซิ่นพูด

 

“เอ่อ..” พวกเขารู้สึกลังเล ข้อเสนอของหานเซิ่นมันดูเกินไปจริงๆ แต่พวกเขาก็กลัวจนไม่กล้าสู้กับหานเซิ่นเช่นกัน ถึงตอนนี่พวกเขาจะมีกันเป็น 100 คน พวกเขาก็ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบ

 

แต่การยอมแพ้และกลับไปยึดเมืองเเบล็คก็อต มันเท่ากับเป็นการทรยศ แบล็คก็อตมีเส้นสายอยู่ที่สหพันธ์ดวงดาว ถ้าพวกเขาทรยศถึงขั้นนั้น พวกเขากลัวว่าถ้ากลับไปที่สหพันธ์ดวงดาว พวกเขาน่าจะรอดยาก

 

“ฉันรู้จักคนที่ให้การสนับสนุนเเบล็คก็อตดี หลังจากที่พวกนายกลับไปที่สหพันธ์ดวงดาว พวกนายไม่ต้องกลัว เดี๋ยวเรื่องนี้ฉันจะจัดการให้เอง”

หานเซิ่นรู้เบื้องหลังของแบล็คก็อตมาจากถังเตียงลิ่ว ถังเตียงลิ่วบอกว่าเขาจะเป็นคนจัดการปัญหา หลังจากที่ฆ่าแบล็คก็อตให้เอง

 

หลังจากที่ได้ยินพวกเขาก็ไม่ลังเลอีกต่อไป ไม่ว่าที่หานเซิ่นพูดมาจะจริงหรือไม่จริงก็ตาม แต่อย่างน้อยๆหานเซิ่นก็หาเหตุผลที่จะไม่ต้องสู้กันให้แล้ว

 

“พวกเรายินดีจะเข้ากับเมืองเทพธิดา และจะติดตามคุณในฐานะหัวหน้าของเรา” พวกเขาหลายๆคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน

 

คนในเมืองเทพธิดาต่างก็ตกตะลึง ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก เมื่อไม่กี่นาทีก่อนพวกเขายังสู้กันแบบเอาเป็นเอาตายอยู่เลย แต่ตอนนี้พวกเขากับมาอยู่ใต้คำสั่งของหานเซิ่นแล้ว

 

ในสายตาของพวกเขา ยังไงกองทัพของแบล็คก็อตที่หลืออยู่ก็ยังทรงพลังมาก แต่ทำไมพวกเขาถึงไม่ตอบโต้ แต่กลับยอมแพ้ง่ายๆแบบนั้น?

 

 

Facebook Page : SSG

ตอนนี้กลุ่มลับถึงตอน 1587 แล้วครับ