แสงสีม่วงที่เธอปล่อยออกมาเริ่มจางลงไป ถึงเธอจะโกรธจริงๆ แต่เธอก็ยังยั้งมือไว้แล้ว ไม่อย่างงั้นคนที่สามารถปลดล็อคยีนได้แล้วอย่างเธอ แค่การโจมตีครั้งเดียวก็เพียงพอจะปลิดชีวิตของหานเซิ่นได้

 

เธอรู้ว่ามันเกิดสิ่งผิดปรกติขึ้นกับร่างกายของหานเซิ่น เธอจึงทำให้ร่างกายของหานเซิ่นเสียหายอย่างจำกัดที่สุด โดยเฉพาะแสงสีม่วงที่เธอปล่อยใส่ร่างกายของหานเซิ่น มันจะช่วยให้หานเซิ่นมีจิตใจที่บริสุทธิ์ขึ้น

 

แม้หานเซิ่นจะรู้สึกทรมานอยู่ แต่เขาก็ยังรับรู้ได้ถึงความรู้สึกแปลกๆภายในร่างกายของเขา เหมือนกับว่ามันกำลังช่วยขจัดผลข้างเคียงของเห็ดสีแดงที่หานเซิ่นกินเข้าไป

 

ตอนนี้หานเซิ่นเริ่มได้สติกลับมาอีกครั้ง เขาสามารถหลับตาลง และเพ่งสมาธิกับการใช้วิชาตะวันหยก เขาเริ่มดูดซับพลังแสงสีม่วงและเห็ดสีแดงเข้าไปในไตของเขา

 

เมื่อพลังทั้ง 2 ถูกดูดเข้าไป ไตของเขาก็ส่องแสงสีแดงและม่วงออกมา ตอนนี้พลังอันมหาศาลกำลังไหลเวียนไปทั่วร่างของเขา

 

หานเซิ่นรู้สึกมีความสุขมาก ดูเหมือนว่าพลังทั้ง 2 จะส่งผลดีกับร่างกายเขา เขารู้สึกว่าตะวันหยกเริ่มพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ เหมือนกับว่าเขาใกล้จะฝึกมันสำเร็จเต็มทีแล้ว

 

ผู้หญิงเรียกวิญญาณอสูรชุดเกราะออกมา และเธอก็นั่งลงบนเก้าอี้ เธอดูจะสงสัยมาก เธอมองหานเซิ่นด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน ในขณะที่กำลังหน้าแดงอยู่

 

‘ฉันน่าจะฆ่านายทิ้งซะ’ เมื่อเธอคิดถึงภาพที่หน้าอาย เธอก็รู้สึกอยากจะฆ่าหานเซิ่น เธอมองหานเซิ่นด้วยสายตาที่ขยะแขยง

 

ควีนอุส่าเดินทางจนมาถึงทุ่งน้ำแข็ง เธอรู้ว่าหานเซิ่นอยู่ที่นี่จากหวงฟูผิงชิง ดังนั้นเธอเลยเดินทางมาดูให้เห็นกับตาว่าเขาจะยอดเยี่ยมเหมือนกับที่หวงฟูผิงชิงพูดหรือเปล่า เพื่อที่เธอจะได้ขอความร่วมมือจากเขา

 

ควีนไม่ต้องการรบกวนหรือเป็นที่สนใจ เธอเลยมาในช่วงกลางดึก ด้วยความสามารถในซ่อนตัวของเธอ ทำให้เธอเข้ามาถึงห้องของเขาโดยไม่มีใครรู้ แต่เธอก็ไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น

 

เมื่อเธอคิดว่าเพิ่งจะถูกผู้ชายอย่างหานเซิ่นลวนลาม เธอก็อยากจะตบเขาให้ตายซะตรงนี้

 

แต่ในใจของเธอก็ยังมีความรู้สึกที่ขัดแย้งกันอยู่ เธอรู้ว่าเธอเข้ามารบกวนเขาในระหว่างฝึกวิชา จนมันอาจจะเป็นเหตุให้เกิดเรื่องแบบนี้ เธอจะตำหนิหานเซิ่นฝ่ายเดียวก็ไม่ถูก

 

ในตอนนั้นถึงมันจะเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน แต่ด้วยพรสวรรค์ของเธอ เธอก็น่าจะสามารถสลัดหานเซิ่นและหนีออกไปได้ แต่เมื่อเธอเคลื่อนที่โดยใช้หมากล้อมสวรรค์ หานเซิ่นกลับสามารถขวางทางของเธอได้

 

แม้พื้นที่ในห้องมันจะแคบมากจนยากที่จะหนี แต่มันก็ไม่ใช่เหตุผลหลักที่เธอหนีไม่ได้ เธอไม่คิดว่าหานเซิ่นจะมีความสามารถถึงขนาดนี้ ซึ่งมันทำให้เธอช็อคจนทำอะไรไม่ถูก

 

เธอคือคนที่สอนหมากล้อมสวรรค์ให้กับหานเซิ่นเอง แต่เธอคาดการณ์ความก้าวหน้าของเขาผิดไป เธอประเมินความสามารถของเขาต่ำกว่าความเป็นจริง จนทำให้เกิดความผิดพลาดขึ้น

 

ถ้าควีนเตรียมตัวไว้อยู่แล้ว ผลลัพธ์มันจะแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เป็นไปไม่ได้เลยที่หานเซิ่นจะกดเธอกับกำแพงได้

 

‘เขาทำแบบนั้นได้ยังไง?’ ควีนต้องถามตัวเอง

 

เธอสอนหานเซิ่นเกี่ยวกับหมากล้อมสวรรค์เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น แต่เขาก็สามารถใช้มันได้ถึงขนาดนี้ มันเป็นระดับที่ไม่ห่างไกลกับเธอมาก และเขาน่าจะยังพัฒนาได้อีก

 

ด้วยระดับความแข็งแกร่งของหานเซิ่น และวิชาหลายๆวิชาที่เขาฝึกมา ถ้าสู้กันจริงๆ เขาก็อาจจะไม่ด้อยไปกว่าเธอสักเท่าไหร่

 

นี่ทำให้เธอประหลาดใจมาก เธอไม่อยากจะเชื่อว่าการที่เธอสอนเขาแค่เล็กน้อยแค่นั้น มันกับทำให้เขาพัฒนาได้ถึงขนาดนี้

 

ระดับความแข็งแกร่งของหานเซิ่นก็สูงมาก ระดับความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ห่างจากเธอไม่มาก ต่างกันตรงที่เขายังปลดล็อคยีนไม่ได้เท่านั้นเอง

 

จากที่เธอรู้มา หานเซิ่นเข้ามาในก็อตเเซงชัวรี่เขต 2 ได้แค่ปีกว่าๆ ในสถานที่ที่มีทรัพยากรจำกัดแบบนี้ แต่เขากับพัฒนาไปได้ไกลขนาดนี้ในเวลาอันสั้น เป็นอะไรที่น่ากลัวมาก

 

‘เรามาเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของเขา แต่ดูเหมือนตอนนี้จะไม่จำเป็นแล้ว ถ้าเขาปลดล็อคยีนได้เมื่อไหร่ เราก็สามารถรับเขามาร่วมทีมได้ แต่…’ เมื่อควีนคิดถึงเหตุการณ์ที่เธอถูกลวนลาม เธอก็ไม่อยากจะมองหน้าของเขาอีกต่อไป

 

แต่ควีนก็คือควีน เธอคือผู้หญิงที่แกร่งกว่าผู้หญิงทั่วๆไป เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้เธอถอยหนีได้ เธอยังคงนั่งมองหานเซิ่นด้วยแววตาที่เย็นชาต่อไป

 

เมื่อหานเซิ่นดูดพลังจากเห็ดสีแดงและแสงสีม่วงจนหมดแล้ว ถึงเขายังไม่สำเร็จวิชาตะวันหยก แต่ผลข้างเคียงจากเห็ดสีแดงก็หายไปหมดแล้ว แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เขาจะมาดีใจ เพราะการที่เขาทำแบบนี้ได้เพราะความช่วยเหลือจากแสงสีม่วงของควีน

 

ตอนที่ไตของเขาดูดแสงสีม่วงเข้าไป เหมือนมีบางอย่างแตกต่างไปจากเดิม เขาเชื่อว่าถึงเขาจะกินเห็ดสีแดงอีก เขาก็จะไม่ได้รับผลข้างเคียงที่ทำให้มีอารมณ์ทางเพศอีกแล้ว

 

แต่เขาจะต้องทดสอบให้แน่ใจก่อน สิ่งที่เขาต้องทำก็คือไปเก็บเห็ดมาเพิ่มและลองกินมันดู ไม่นานเขาก็น่าจะฝึกวิชาตะวันหยกได้สำเร็จ

 

หานเซิ่นลืมตาขึ้นมา เขาก็เห็นควีนอยู่ตรงหน้าเขา เธอกำลังจ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา ภาพตอนที่เขาลวนลามเธอแล่นเข้ามาในหัวของเขา เขาจินตนาการถึงตอนที่เขาจับหน้าอกของเธอ มันช่วยไม่ได้ที่ตอนนี้เขามองหน้าอกของเธออีกครั้ง

 

‘เยี่ยมจริงๆ’ หานเซิ่นเห็นผู้หญิงสวยๆมามาก แต่หน้าอกของผู้หญิงคนนี้สวยที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็น มันไม่ได้ด้อยไปกว่าของหวงฟูผิงชิงเลย มันดูสมบูรณ์แบบมาก

 

“ถ้านายอยากจะตายนักก็จ้องมองมันต่อไป” ควีนมองหานเซิ่นด้วยแววตาที่เย็นชา ใบหน้าของเธอดูไร้อารมณ์ เธอกำลังพยายามยับยั้งความรู้สึกโกรธอยู่

 

“ผมขอโทษจริงๆ แต่นี่คือห้องของผม คุณเป็นคนที่เข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาต คุณจะมาตำหนิผมไม่ได้” หานเซิ่นกำลังไอ ขณะที่เขาพูด

 

เมื่อเห็นควีนยังคงจ้องมองเหมือนจะเอาเรื่องเขาให้ได้ มันก็ทำให้เขารู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมา เขากลืนน้ำลายก่อนที่จะถาม “ว่าแต่คุณคือใคร? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

 

หานเซิ่นเคยเห็นควีนมาก่อนก็จริง แต่ที่ภัตตาคารเขามองเห็นหน้าเธอไม่ชัดนัก เขาจึงจำหน้าของเธอไม่ได้ บวกกับตอนนี้เขากำลังมึนอยู่มาก เขาลืมแม้กระทั่งว่าเขาโดนอะไรไปบ้าง

 

“ควีน” เธอพูด

 

หานเซิ่นตงตะลึง “คุณนั่นเอง! ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้?”

 

หลังจากที่ควีนแนะนำตัว หานเซิ่นก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงรู้สึกคุ้นหน้าเธอ และเธอก็น่าจะเป็นผู้หญิงไม่กี่คนที่มีพลังพอจะเล่นงานเขาได้แบบนั้น

 

“ฉันมาเพื่อดูให้เห็นกับตาว่านายจะเข้าร่วมกับพวกเราในการล่าได้รึเปล่า แต่เท่าที่ฉันเห็น ฉันไม่คิดว่านายมีความสามารถพอ นายคิดว่าตัวเองจะปลดล็อคยีนขั้นแรกได้เมื่อไหร่?” ควีนพูดอย่างไร้อารมณ์

 

จริงๆแล้วควีนประทับใจในความสามารถและความแข็งแกร่งของเขา แต่มันติดอยู่ตรงที่เขายังไม่ปลดล็อคยีนขั้นแรก ถ้ายังไม่ปลดล็อค เขาก็ไม่น่าจะรอดจากการออกล่าที่เธอกำลังจะไปล่าได้

 

“ผมกลัวว่าจะต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่ๆกว่าผมจะปลดล็อคยีนได้ แต่ผมคิดว่าผมน่าจะช่วยคุณล่าได้”

 

ควีนไม่ตอบอะไร หลังจากได้ยินเธอก็ลุกขึ้นและเตรียมจะออกจากห้อง เหตุผลที่เธอนั่งอยู่จนถึงตอนนี้ก็เพื่อที่เธอจะได้ถามคำถามนี้ และดูว่าหานเซิ่นจะตอบยังไง