“หานเซิ่น นายแม่งโคตรเถื่อนเลย! นายทำแบบนั้นได้ยังไง? นายเรียกเงินชีตงลี่ไปตั้งมากมายขนาดนั้น” ขณะกำลังคุยผ่านคอม ถังเตียงลิ่วก็จ้องมองหานเซิ่ยด้วยแววตาที่เกรงขาม

 

ตอนนี้มีคนที่ชีตงลี่ส่งมาติดต่อกับตระกูลถัง เพื่อขอให้ช่วยเจรจากับหานเซิ่นอีกที ด้วยเหตุนี้ถังเตียงลิ่วจึงต้องโทรมาหาหานเซิ่น

 

“เงินจำนวนนั้นแลกกับชีวิตของลูกชายเขาไง” หานเซิ่นยิ้ม

 

“มันเกิดอะไรขึ้น? อย่าบอกนะว่านายไปจับลูกชายเขาเรียกค่าไถ่?” ถังเตียงลิ่วมองหานเซิ่นด้วยความประหลาดใจ

 

“ฉันไม่ได้ทำอะไรลูกของเขาหรอก เขาเป็นฝ่ายมาหาเรื่องฉันเอง”

หานเซิ่นเล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในเมืองสปิริตราชวงศ์ให้ถังเตียงลิ่วฟัง

 

“นายบอกว่านายฆ่าผู้วิวัฒนาการที่ปลดล็อคยีนขั้นแรกได้? งั้นนายก็ปลดล็อคยีนได้แล้ว ฉันเข้าใจถูกไหม?” ถังเตียงลิ่วเบิกตากว้าง

 

“ไม่เร็วขนาดนั้นหรอก ฉันแค่โชคดี ฉันมีสัตว์เลี้ยงดีๆอยู่ และสัตว์เลี้ยงของฉันเป็นคนฆ่าอสูรอัสนี” หานเซิ่นยิ้ม

 

“มันเป็นสัตว์เลี้ยงแบบไหนถึงได้มีพลังขนาดนั้น? ถ้านายอยากจะขายก็บอกมาได้เลย ฉันจ่ายไม่อั้น!” ถังเตียงลิ่วพูดพร้อมกับหัวเราะ

 

“ฉันไม่ขายหรอก เทพีแห่งโชคชะตามักจะยืนเคียงข้างฉัน ทำให้ฉันได้สัตว์เลี้ยงตัวนี้มา นายไม่ต้องอิจฉาฉันหรอก!” หานเซิ่นหัวเราะ

 

“ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมพวกเขาถึงจะจ่ายเงินนายมากขนาดนั้น ขนาดคนที่ปลดล็อคยีนได้แล้วยังโดนนายฆ่าตาย แล้วลูกชายเขาจะเหลืออะไร แต่นายต้องคิดดีๆก่อนจะลงมือทำอะไร” ถังเตียงลิ่วพูด

 

“แน่นอน ฉันไม่โง่ขนาดนั้นหรอก ฉันไม่ได้จะฆ่าเด็กน้อยแบบนั้น ถึงฆ่าเขาไปก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร ที่สำคัญฉันก็ไม่อยากจะขัดแย้งกับพ่อของเขาด้วย และฉันยังต้องการให้เขาช่วยควบคุมกองกำลังที่ดูแลเมืองราชวงศ์ ก่อนที่ฉันจะสามารถขยายกองกำลังได้ ตอนนี้ชีซิวเหวินก็เหมือนเป็นหุ่นเชิดเท่านั้น ฉันไม่ได้กลัวว่าเขาจะทรยศเลย”

 

หานเซิ่นเช็คดูข้อมูลที่ถังเตียงลิ่วส่งมา ขณะที่พูด “ฉันอยากจะตกลงข้อเสนอของพวกเขา แต่ฉันไม่ต้องการของหรือเงินจากพวกเขาหรอก บอกให้เขาเปลี่ยนเป็นยาเสริมสร้างพันธุกรรมทั้งหมดเลยได้ไหม?”

 

“ยานั่นมันอันตรายมาก มันสามารถฆ่าคนได้เลยนะ นายจะเอามันไปทำอะไร?” ถังเตียงลิ่วขมวดคิ้ว

 

หานเซิ่นรู้ว่าถังเตียงลิ่วกำลังคิดอะไรอยู่ เขายิ้มและพูด “ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้จะเอามันไปใช้ทำร้ายคนอื่น ฉันรู้ว่าจะต้องใช้มันยังไง แต่ยังไงนายก็ช่วยฉันพูดกับพวกเขาหน่อยแล้วกัน”

 

“โอเค ฉันจะติดต่อพวกเขาให้เอง แล้วจะติดต่อกับไปหานายในอีก 3-4 วัน”

หลังจากเงียบไป ถังเตียงลิ่วก็ถามต่ออีก 1 คำถาม ซึ่งเขาสงสัยมันมาก “สัตว์เลี้ยงของนายฆ่าอสูรอัสนีจริงๆหรอ?”

 

“มีหลายคนเป็นพยานได้ ถ้าไม่เชื่อนายก็ไปถามใครก็ได้ วันนั้นฉันไม่ต้องกระดิกนิ้วเลยด้วยซ้ำ” หานเซิ่นพูด

 

“โห! นายนี่โชคดีจริงๆ การที่มันสามารถฆ่าคนที่ปลดล็อคยีนได้ สัตว์เลี้ยงของนายนี่โคตรโหดเลย ทำไมฉันถึงไม่โชคดีแบบนั้นบ้าง?” ถังเตียงลิ่วรู้สึกอิจฉาหานเซิ่นมาก

 

หลังจากคุยกับถังเตียงลิ่วเสร็จ เขาก็กลับไปที่ก็อตแซงชัวรี่ทันที ยังมีหลายอย่างที่เขาต้องจัดการในเมืองเทพธิดาแห่งใหม่ (เมืองราชวงศ์)

 

ยาเสริมสร้างพันธุของชีตงลี่ ไม่ใช่หาซื้อขายกันได้ตามท้องตลาดทั่วไป พวกมันถูกรัฐบาลส่งห้ามจำหน่าย ถ้าหานเซิ่นต้องการซื้อพวกมัน มีทางเดียวเขาต้องติดต่อกับชีตงลี่โดยตรง

 

ถ้าจิ้งจอกสีเงินกินมันเข้าไปเยอะๆ มันจะให้ผลดีขึ้นรึเปล่า? เพราะดูยังไงก็เหมือนมันไม่ได้มีผลเสียกับจิ้งจอกสีเงินเลย

 

ถ้าชีตงลี่ตอบตกลงตามข้อเสนอของหานเซิ่น หานเซิ่นคิดว่าการเก็บชีซิวเหวินไว้ถือเป็นเรื่องที่ดี ถ้าในอนาคตเขาต้องการยาเพิ่ม เขาจะได้ใช้ชีซิวเหวินเป็นข้อต่อรองหรือเป็นคนติดต่อขอส่วนลดได้

 

“หัวหน้า ตอนนี้พวกแมลงสีเงินออกมาอีกแล้ว พวกมันไม่ยอมกลับลงไป พวกเราพยายามช่วยกันฆ่ามันแล้ว ถึงจะทำสำเร็จก็จริง แต่ดูเหมือนพวกมันจะเกิดใหม่ได้เรื่อยๆ ไม่มีวันหมด พวกเราควรจะรับมือยังไงดี?”

ฟิลิปเห็นหานเซิ่นผ่านมาพอดี เขาจึงรีบรายงานปัญหาที่เกิดขึ้นให้หานเซิ่นฟัง

 

ฟิลิปคนนี้ค่อนข้างเป็นคนที่พิเศษ เหตุผลที่เขาถูกเรียกว่าฟิลิปก็เพราะ เขาชอบกินสเต็กมาก

 

หลี่ชิงหลุนบอกว่าครอบครัวของฟิลิปค่อนข้างมีอิทธิพล ส่วนตัวฟิลิปเองก็เป็นคนที่มีพรสวรรค์ ไม่อย่างนั้นเขาก็คงจะไม่ได้เป็นใหญ่ในทุ่งน้ำแข็ง

 

“เดี๋ยวฉันจัดการปัญหานี้เอง” จากนั้นหานเซิ่นก็เดินไปหาซีโร่ เพราะปัญหานี้เขาต้องการใช้จิ้งจอกที่ฝากซีโร่เลี้ยงไว้ หานเซิ่นพาซีโร่และจิ้งจอกออกนอกประตูเมืองไป

 

ยามที่เฝ้าหน้าประตูให้หานเซิ่นและซีโร่ผ่านเป็นปรกติอยู่แล้ว พวกเขาทักทายหานเซิ่นอย่างสุภาพ และพวกเขาก็ไม่ลืมที่จะทำความเคารพจิ้งจอกสีเงินด้วย

 

“นายเห็นไหม นั่นสัตว์เลี้ยงที่ฆ่าคนที่ปลดล็อคยีนได้”

“ดูเหมือนจะธรรมดานะ ใครจะไปคิดว่ามันจะมีพลังขนาดนั้น?”

“โอ้ยย มันน่ารักมาก! ฉันอยากจะได้แบบนี้สักตัว”

…

 

หานเซิ่นอุ้มจิ้งจอกเดินผ่านประตูไป และเมื่อเขาเดินเข้าไปหาพวกแมลงสีเงิน พวกมันก็ไม่ได้หนีหายไปใต้ดินแต่อย่างใด พวกมันยังคงวนเวียนอยู่แถวนั้น ตอนนี้เหมือนกับมีทะเลสาบสีเงินอยู่นอกเมือง

 

แต่เมื่อหานเซิ่นเข้าไปใกล้ๆ ในที่สุดตัวตนของจิ้งจอกก็ข่มขวัญพวกมันได้ พวกมันรีบหนีกลับเข้าไปใต้ดินอย่างรวดเร็ว

 

แมลงสีเงินพวกนี้แปลกมาก เมื่อฆ่าพวกมันแล้วจะไม่ได้ยินเสียงในหัวที่บอกว่าฆ่ามอนสเตอร์ได้ พวกมันไม่ให้เนื้อ ไม่ให้วิญญาณอสูร และจำนวนที่มากมายของมันก็น่าสงสัย ไม่ว่าจะฆ่ามันไปเท่าไหร่ พวกมันก็โผล่ออกมาอย่างไม่จบไม่สิ้นสักที

 

หานเซิ่นอุ้มจิ้งจอกสีเงินเดินไปรอบๆ ไม่ว่าตรงไหนก็ตามที่หานเซิ่นเดินผ่านไป พวกแมลงสีเงินก็จะหนีหายเข้าไปใต้ดินทันที แต่เมื่อเขาเดินไปจุดอื่น พวกมันก็จะกลับขึ้นมาอีก

 

หานเซิ่นรู้สึกจนปัญญาจะแก้ปัญหานี้ได้ เขาเรียกเจ้าหญิงหยินออกมา สปิริตผมสีเงินปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าเขา เขาชี้ไปที่แมลงสีเงินและถาม

“แมลงพวกนี้คืออะไรกันแน่?”

 

เจ้าหญิงหยินกระพริบตาและพูด “จริงๆแล้วพวกมันไม่ใช่มอนสเตอร์”

 

“ถ้ามันไม่ใช่มอนสเตอร์… แล้วพวกมันเป็นอะไร?” หานเซิ่นขมวดคิ้วขณะถาม ดูยังไงมันก็ไม่น่าจะเป็นอย่างอื่นได้นอกจากมอนสเตอร์

 

“คำบรรยายที่เหมาะที่สุดสำหรับพวกมันก็คือ อาวุธ” เจ้าหญิงหยินพูด

 

“อธิบายให้ละเอียดหน่อย” หานเซิ่นพูด

 

เจ้าหญิงหยินอธิบาย “ใต้ดินบริเวณนี้มีราชินีแมลงสีเงินอยู่ที่ไหนสักแห่ง และมันจะคอยผลิตแมลงตัวเล็กๆที่นายท่านเห็น พวกมันไม่ใช่ลูกของราชินี พวกมันดูเหมือนกับอาวุธซะมากกว่า”

 

ตอนนี้หานเซิ่นเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงฆ่าพวกมันไปก็ไร้ประโยชน์ เพราะจริงๆแล้วมีมอนสเตอร์ที่คอยผลิตพวกมันอยู่ใต้ดิน!

 

“ราชินีแมลงสีเงินเป็นมอสเตอร์เลือดศักดิ์สิทธิใช่ไหม?” หานเซิ่นถาม

 

“ใช่ค่ะ” เจ้าหญิงหยินตอบ

 

หานเซิ่นมองไปรอบๆ จากนั้นเขาก็ถาม “แล้วตอนนี้มันอยู่ตรงไหน?”

 

“ตอนนี้ข้าไม่สามารถควบคุมมันได้แล้วเลยไม่รู้ แต่ถ้าประมาณแบบคร่าวๆ ปรกติมันจะอาศัยอยู่ลึกลงไปใต้ดินประมาน 500 เมตร”

 

“500 เมตร?!” หานเซิ่นขมวดคิ้ว ไม่มีทางเลยที่เขาจะเจาะลงไปใต้ดิน 500 เมตร เพื่อสู้กับมอนสเตอร์ตัวนี้ได้

 

แต่ถ้าเขาไม่สามารถจัดการกับมันได้ นี่จะเป็นปัญหาใหญ่มาก ถ้าเขาต้องส่งคนมาสู้กับพวกมันทุกๆวัน มันคงจะเป็นเรื่องที่ยุ่งยากเอามากๆ

 

“จริงๆมันก็ไม่ได้ยากที่จะฆ่าราชินีแมลงสีเงิน ถ้ามีน้องสาวของข้าอยู่ด้วย พวกเราสามารถช่วยกันฆ่ามันได้” เจ้าหญิงหยินกระพริบตาอันงดงามของเธอ

 

“เยี่ยม!” หานเซิ่นเรียกเจ้าหญิงหยางออกมาทันที

 

สปิริต 2 พี่น้องยืนอยู่ต่อหน้าของหานเซิ่น พวกเธอดูงดงามมาก มันช่วยไม่ได้ที่เขาจะรู้สึกมีความสุขมากที่ได้พวกเธอมาเป็นข้ารับใช้