ในตลาดของเมืองทรายขาว หวงฟูผิงชิงกำลังเดินอยู่ข้างๆหานเซิ่น เธอหันไปมองเขาแทบจะตลอดเวลา

 

“ผมรู้ว่าผมหล่อ ถ้าคุณพอใจผมขนาดนั้น ทำไมพวกเราไม่ไปหาห้องลับตาคน คุณจะได้สังเกตผมได้ชัดกว่านี้?” หานเซิ่นถามเธอ เขารู้สึกอึดอัดที่เธอมาจ้องมองเขาแบบนี้

 

ตาของหวงฟูผิงชิงเป็นประกายขึ้นมา เธอพูด “แน่นอน ไปกันตอนนี้เลยไหม?”

 

หานเซิ่นไม่พูดอะไร แค่สายตาของเขาก็เกินพอแล้ว ตอนนี้สายตาของเขาไม่สามารถละจากหน้าอกของเธอได้เลย หน้าอกของเธอก็คล้ายๆกับควีน มันอยู่ในหมู่สุดยอดของสุดยอด

 

หวงฟูผิงชิงหน้าแดง “นายมองอะไร? ไม่กลัวจีเหยียนหรันจะโกรธรึไง? ถ้าไม่กลัวก็เดี๋ยวไปจองโรงแรมกันเลย”

 

“นี่คุณพูดจริงรึเปล่าเนี่ย?” หานเซิ่นเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าหวงฟูผิงชิงพูดจริงจังแค่ไหน ถ้าเขาไปจองโรงแรมจริงๆแล้วเธอจะทำยังไง

 

“นายจะไม่เล่าอะไรให้ฉันฟังหน่อยหรอ? ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคนอย่างควีนจะพูดออกมาว่าหล่อนอยากจะติดตามนาย บอกฉันมาว่านายใช้เวทย์มนตร์อะไร ถึงทำให้หล่อนพูดแบบนั้นออกมาได้?” หวงฟูผิงชิงกระพริบตาและจ้องมองหานเซิ่น

 

“คุณก็น่าจะรู้ว่าหล่อนไม่ได้พูดจริงจัง” หานเซิ่นพูด เพราะเขาเองก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกัน

 

“ฉันไม่รู้ว่าหล่อนพูดจริงจังแค่ไหน แต่มันแปลกมากที่หล่อนบอกว่าจะยอมสละทีมเพื่อนาย นายทำอะไรกับหล่อน?”

หวงฟูผิงชิงสงสัยมาก เธอไม่รู้ว่าหานเซิ่นทำอะไรลงไป ควีนถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้

 

“ผมก็ไม่รู้ บางทีผมอาจจะหล่อมากเกินไป จนหล่อนไม่สามารถละสายตาจากผมได้เลยต้องมาจับคู่และติดตามผม” หานเซิ่นพูด

 

“เอาที่สบายใจ” หวงฟูผิงชิงมองหานเซิ่นด้วยหางตา

 

หานเซิ่นหัวเราะจากนั้นเขาก็หันไปมองร้านขายวิญญาณอสูรที่พวกเขามาถึง

 

ก่อนที่จะออกไปล่า เขาต้องการวิญญาณอสูรลูกธนูมาใช้แก้ขัดไปก่อน ถ้าเขาไม่สามารถหาวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิลูกธนูมาใช้ได้ อย่างน้อยๆเขาก็จะต้องหาวิญญาณอสูรระดับกลายพันธ์ใช้ไปก่อน การจะใช้ลูกธนูโลหะzไปตลอด ไม่ใช่สิ่งที่หานเซิ่นต้องการ เพราะวิญญาณอสูรมันใช้ได้สะดวกกว่ามาก

 

แต่วิญญาณอสูรลูกธนูที่เหมาะจะเอามาใช้กับหน้าไม้หาได้ยากมาก ตั้งแต่ที่เขาเดินตลาดกับหวงฟูผิงชิงมา เขายังไม่เจอสักดวงเลย แต่กระนั้นเขาก็เจอวิญญาณอสูรลูกธนูชนิดอื่นๆอยู่หลายดวง

 

แต่วิญญาณอสูรลูกธนูพวกนั้นยาวเกินกว่าที่จะเอามาใช้กับหน้าไม้นกยูงเนตรมรณะได้ พวกมันไม่สามารถใส่เข้าไปในช่องสำหรับบรรจุลูกธนูได้ หน้าไม้นกยูงเนตรมรณะเป็นหน้าไม้ขนาดกลาง ซึ่งต้องการลูกธนูที่ค่อนข้างสั้น

 

“สวัสดีครับ วิญญาณอสูรดวงนี้ขายยังไงครับ?” หานเซิ่นพบวิญญาณอสูรลูกธนูที่พอใช้ได้ในร้านวิญญาณอสูรเล็กๆแห่งหนึ่ง

 

มันคือวิญญาณอสูรอสรพิษเหมันต์ เป็นลูกธนูสีดำ ที่หัวของมันเคลือบด้วยพิษที่สามารถทำให้เหยื่อเป็นอัมพาตได้

 

หานเซิ่นประหลาดใจที่เห็นว่าราคาของมันถูกกว่าวิญญาณอสูรลูกธนูดวงอื่นๆในระดับเดียวกันถึง 30% แสดงให้เห็นว่าลูกธนูสำหรับหน้าไม้นั้นไม่ค่อยได้รับความนิยม มีคนน้อยมากที่ต้องการพวกมัน

 

แล้วยิ่งเป็นวิญญาณอสูรหน้าไม้ยิ่งหาได้ยากยิ่งกว่าลูกธนูที่เอามาใช้กับมันซะอีก

 

หานเซิ่นซื้อวิญญาณอสูรอสรพิษเหมันต์ระดับกลายพันธ์และก็เดินตลาดต่อ แต่หลังจากเดินดูจนทั่วแล้ว หานเซิ่นก็ต้องตัดใจเพราะไม่มีวิญญาณอสูรลูกธนูที่เหมาะแล้ว

 

เนื่องจากยังต้องรอสมาชิกคนอื่นๆ หานเซิ่นจึงยังมีเวลาอีกหลายวัน หวงฟูผิงชิงเองก็ต้องการจะไปภูเขาเวหาด้วย ในตอนแรกควีนก็ไม่ยอม แต่หลังจากที่เธอไปพูดกับควีนแบบส่วนตัว ควีนก็ยอมให้เธอไปด้วย

 

ระดับความแข็งแกร่งของหวงฟูผิงชิงก็ไม่ใช่น้อยๆ จีโนพ้อยของเธอก็เกือบจะเต็มหมดแล้ว แต่แค่เธอยังปลดล็อคยีนไม่ได้ ถ้าเธอไม่ไปเผชิญหน้ากับมอนสเตอร์ขั้นสุดยอด เธอก็น่าจะเอาตัวรอดได้

 

ด้วยพรสวรรค์และวิชาที่เธอได้เรียนจากสถาบันเอเรส ทำให้เธอเก็บจีโนพ้อยได้ไว แถมยังรวบรวมวิญญาณอสูรเลือดศักดิ์สิทธิได้หลายดวง ดังนั้นพวกมอนสเตอร์ระดับเลือดศักดิ์สิทธิก็ยังทำอันตรายเธอได้ยากอยู่

 

ในวันที่ 4 ทรราช อิจฉาสวรรค์และแมวขี้เกียจก็เดินทางมาถึงเมือง เมื่อเห็นว่าหานเซิ่นก็อยู่ด้วย ทรราชก็แสดงสีหน้าไม่ค่อยพอใจทันที

 

ทรราชไม่สนใจการมีตัวตนอยู่ของหานเซิ่น เขารีบเข้าไปหาควีนและถาม “คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”

 

หวงฟูผิงชิงมองทรราชด้วยสายตาทิ่มแทง เหมือนเธอจะไม่ชอบเขาเท่าไหร่ และมันก็เห็นกันชัดๆอยู่แล้่วว่าควีนสบายดี คำถามของเขาดูไม่จำเป็นเลย

 

“ฉันไม่เป็นอะไร” ควีนตอบ เธอมองไปที่พวกเขา 3 คนและพูด

“ทุกคนน่าจะได้เห็นความสามารถของหานเซิ่นบ้างแล้วในการต่อสู้ ฉันอยากจะให้เขามาเข้าร่วมทีมกับเรา และฉันก็อยากจะฟังความเห็นของทุกคน”

 

ทรราชขมวดคิ้วอีกครั้ง “เรื่องนี้พวกเราคุยกันเรียบร้อยแล้วนิ”

 

ควีนอธิบาย “ตอนนี้พวกเราเหลือสมาชิกกันแค่ 4 คน ฉันคิดว่าถ้าได้หานเซิ่นเข้ามา เขาจะทำประโยชน์ได้มาก ไม่ว่าทุกคนจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม แต่เขาปลดล็อคยีนได้แล้ว เขามีคุณสมบัติพอที่จะมาร่วมทีมกับพวกเรา”

 

“ฉันไม่คิดว่าเขาจะช่วยอะไรได้ ถ้าเอาเขาเข้ามาจะเป็นผลเสียต่อทีม”

ทรราชยังไม่พอใจเกี่ยวกับการติดสินใจโดยพลการของหานเซิ่นที่ไปช่วยควีนตอนล่าเสือขาว เขาพูดต่อ “คนที่ไม่สามารถปฏิบัติตามกฎได้ ไม่ควรมาเข้าร่วมทีมกับพวกเรา ฉันขอคัดค้านในการให้เขามาเป็นสมาชิกในทีมของเรา”

 

“ฉันคงไม่สามารถเกลี่ยกล่อมได้จริงๆ” ควีนขมวดคิ้ว

 

“การตัดสินใจของฉันก็เพื่อผลประโยชน์ของทีมเรา ถึงมันจะดูโหดร้ายไปบ้าง” ทรราชพูด

 

“งั้นก็โอเค ถ้าเป็นแบบนั้นฉันก็ขอออกจากทีม” ควีนบอกจะออกจากทีมโดยไม่มีความลังเลเลยสักนิด

 

ทรราช อิจฉาสวรรค์และแมวขี้เกียจอ้าปากค้าง ไม่มีใครคาดคิดว่าควีนจะออกจากทีมเพื่อหานเซิ่น

 

“พี่ใหญ่ พวกเราค่อยๆคุยกันดีกว่า ไม่เห็นจะต้องทำแบบนั้นเลย!”

แมวขี้เกียจพูด เธอพยายามจะทำให้สถานการณ์ผ่อนคลายความตึงเครียดลง

 

“ใช่หัวหน้า ทรราชคงไม่ได้ตั้งใจพูดแบบนั้น ถ้าคุณคิดว่าหานเซิ่นมีประโยชน์กับทีมจริงๆ พวกเราค่อยมาพูดกันดีกว่า” อิจฉาสวรรค์ก็ช่วยพูดด้วย

 

สีหน้าของทรราชดูมืดมนมาก เขากัดฟันและพูด “หัวหน้า พวกเราร่วมตัวกันมาเป็นปีๆแล้ว อยู่ๆคุณจะมาขอออกง่ายๆแบบนี้น่ะหรอ?”

 

ควีนพูดอย่างสงบ “ฉันไม่ได้พูดเพื่อเอาชนะใคร จริงๆฉันก็ไม่ได้โกรธนายด้วย แต่ทุกคนลืมกันไปแล้วหรอว่าทีมของเราถูกตั้งขึ้นมาเพื่อจุดประสงค์อะไร?”

 

“ฆ่ามอนสเตอร์ที่เหนือกว่าเลือดศักดิ์สิทธิ” ทรราชพูด

 

ควีนพยักหน้า “นี่เป็นทีมเพื่อล่ามอนสเตอร์ที่เหนือกว่าเลือดศักดิ์สิทธิ แต่นี่ก็ผ่านมา 1 ปีแล้ว พวกเรายังล่าไม่ได้เลยสักตัว”

 

“แต่พวกเราก็กำลังทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ และช่วงที่ผ่านมาโอกาสในการล่าได้ก็เริ่มเพิ่มขึ้นแล้วด้วย” ทรราชพูด

 

“แม้แต่ตอนที่ซางชิงยังอยู่กับเรา พวกเราก็ยังฆ่าไม่ได้เลย แล้วตอนนี้ทีมของเราอ่อนแอลง นายคิดว่าพวกเรายังมีโอกาสอยู่อีกไหม?” ควีนพูดแบบตรงไปตรงมา

 

“งั้นคุณจะบอกว่าถ้าเอาคนคนนี้เข้ามาแล้วพวกเราจะมีโอกาสใช่ไหม?” ทรราชกัดฟันพูด แม้เขาจะรู้สึกเจ็บปวด

 

ควีนพยักหน้า “ใช่ ฉันเชื่อแบบนั้น”

 

หลังจากได้ยินไม่เพียงแค่ทรราชไม่รู้จะพูดอะไรต่อเท่านั้น แต่อิจฉาสวรรค์และแมวขี้เกียจต่างก็ช็อค พวกเขาไม่เคยเห็นควีนให้ความเชื่อมั่นกับใครขนาดนี้มาก่อน

 

ทุกคนหันมามองหานเซิ่น พวกเขายังไม่อยากจะเชื่อว่าหานเซิ่นมีประโยชน์กับทีมอะไรขนาดนั้น มันยากที่พวกเขาจะจิตนาการออกว่าหานเซิ่นพิเศษยังไง ถึงขนาดทำให้ควีนยอมออกจากกลุ่มเพื่อเขา

 

“ฉันมีเป้าหมายอยู่อย่างเดียวคือต้องฆ่ามอนสเตอร์ที่เหนือกว่าเลือดศักดิ์สิทธิให้ได้ และฉันจะยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เป้าหมายสำเร็จ ถ้าหานเซิ่นไม่สามารถเข้าร่วมทีมได้ก็ไม่มีเหตุผลที่ฉันจะต้องอยู่ทีมนี้อีกต่อไป”

ควีนพูดอย่างสงบ ดูเหมือนเธอจะตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแล้วทำให้คนอื่นไม่ข้อโต้แย้ง